Biopsja tarczycy – kiedy wykonać badanie?
Tarczyca jest gruczołem zbudowanym z dwóch płatów połączonych cieśnią. Zlokalizowana jest w okolicach szyi. Jej podstawową funkcją jest produkcja dwóch bardzo istotnych dla organizmu hormonów: trójjodotyroniny i tyroksyny. Kiedy praca tarczycy jest zaburzona, a poziomy hormonów wykraczają poza normę, podczas diagnostyki na konsultacji endokrynologicznej w badaniu usg mogą zostać odkryte guzki czyli zmiany ogniskowe. Aby dowiedzieć się, jaki charakter mają zmiany, lekarz endokrynolog może skierować pacjenta na biopsję tarczycy. Kiedy zatem wykonuje się takie badanie? I na czym ono polega?
Biopsja tarczycy – przebieg badania
Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa tarczycy BAC jest procedurą polegającą na pobraniu za pomocą igły próbki komórek z guzka tarczycy. W pierwszej kolejności, lekarz wykonujący badanie, ustala przy pomocy obrazu na aparacie usg miejsce wykonania nakłucia. Następnie pod kontrolą usg wykonuje nakłucie guzka i pobiera komórki do badania cytologicznego. Opis badania z pracowni histopatologicznej jest gotowy po około 10 dniach od pobrania.
W czasie nakłucia pacjent nie powinien się poruszać, rozmawiać ani przełykać śliny. Badanie jest praktycznie bezbolesne i nie wymaga podania znieczulenia. Po wykonaniu biopsji w miejscu nakłucia może pojawić się niewielki krwiak/siniak.
Decyzja o badaniu
Z lekarzem endokrynologiem powinno się skonsultować każdą zmianę guzkową, którą wyczujemy palpacyjnie lub zobaczymy w obrębie szyi. W czasie wizyty podczas badania usg tarczycy lekarz określi wielkość zmiany oraz szereg jej cech charakterystycznych – i jeśli to konieczne – skieruje pacjenta na biopsję. Z reguły dalszej diagnostyce poddawane są zmiany rozmiarów powyżej 1 cm, o nieregularnych granicach, nietypowym kształcie lub z nieprawidłową sprężystością tkanki. Celem biopsji tarczycy jest potwierdzenie lub wykluczenie zmian nowotworowych o charakterze złośliwym oraz – w przypadku potwierdzenia nowotworu złośliwego – określenie typu nowotworu z jakim mamy do czynienia. Wynik biopsji tarczycy jest kluczowy do ustalenia procesu leczenia.
Nie wszystkie guzki tarczycy łączą się z podejrzeniem nowotworu złośliwego. Jeśli zmiana nie ma charakterystycznych cech opisanych powyżej, to najczęściej mamy do czynienia z cystami, czyli torbielami wypełnionymi płynem lub zmianami o strukturze litej lub gąbczastej.
Małe, kilkumilimetrowe zmiany mogą być niewyczuwalne przez pacjenta, dlatego warto rozważyć wizytę u endokrynologa, jeśli np. badania poziomów hormonów wykraczają poza zakresy norm, a my odczuwamy dolegliwości mogące wskazywać na nieprawidłową funkcję gruczołu tarczycy, takie jak: ciągle zmęczenie i senność, pogorszenie stanu skóry – suchość i szorstkość, wypadanie włosów, obniżony nastrój lub stany depresyjne, czy obniżenie lub zwiększenie masy ciała. Decyzję o ewentualnej biopsji mniejszych zmian podejmuje endokrynolog w oparciu o obraz kliniczny pacjenta. Kilkumilimetrowe zmiany, nie budzące podejrzeń lekarza, poddaje się obserwacji ultrasonograficznej.
Autor: VenoMedica
Prawa autorskie zastrzeżone.